Zygmunt Tarkowski i Wacław Ołdakowski oraz ich żona Joanna z Dąbrowskich, w aktach z lat 1734 - 1736

 

 

  

 

Zygmunt Tarkowski Podstoli Inowrocławski, kupił majątek Zawady, od Franciszka Jaruzelskiego w roku 1733. Żył jeszcze 3 lata, bowiem umarł w roku 1736  (pochowany w Zawadach na starym cmentarzu). 

Pozostał inwentarz jego majątku, sporządzony w 10 sierpnia 1737 r. przez Joannę, ale już powtórnie zamężną, za W Ołdakowskim*

Cały inwentarz pod linkiem.*https://zawadynadslina.blogspot.com/2019/10/inwentarz-z-detalami-guzikow-zotych.html

 ***

Po nieboszczyku śp., pozostały dokumenty w księgach parafialnych, które z braku aktu zgonu, wskazują koniec jego żywota.

W 1734, Wielmożny Zygmunt Tarkowski i jego żona Joanna, byli chrzestnymi Ignacego, syna Jana i Joanny Kossakowskich z Targoń Wielkich.

 

W 1735, znalazłam jego nazwisko zapisane w akcie chrztu poddanego, Wojciecha syna Wawrzyńca i Magdaleny.

 

W styczniu 1736, pan Zygmunt Tarkowski, był chrzestnym dwa razy. W Targoniach Krytułach u Brzozowskich i Witach u Piotrów Pracowitych.

W grudniu 1736 roku, na chrzcie kolejnego syna Kossakowskich z Targoń Wielkich, chrzestnymi byli już Wacław Ołdakowski w parze z Joanną Tarkowską - prawdopodobnie już wdową.

Tajemnicą jest, kiedy i gdzie Joanna Tarkowska wyszła za Wacława Ołdakowskiego Wojskiego Ziemi Nurskiej/Mielnickiej. W księgach Zawad nie ma zapisu ich ślubu. Jest pewne, że 6 stycznia 1738 r. odbył się tu chrzest ich pierwszego syna Daniela Jana Ignacego Ołdakowskiego. Potem kolejnych dzieci.

Z dokumentu sprzedaży majątku Zawady w 1755, wiemy że spadkobiercą był syn Zygmunta, Dominik Tarkowski. Wacław Ołdakowski był tylko possesorem*.

*Termin odnoszący się przede wszystkim do majątku, dóbr ziemskich. Posesor nie był właścicielem ziemskim, lecz chwilowym posiadaczem, trzymał go w dzierżawie.

 

Jest pewne, że w czasach Ołdakowskich wybudowano ten kościół.