Rok 1737. Inwentarz z detalami „Guzików złotych dętych od żupana dziewięć, szabel dwie - jedna złamana”


Nie długo się pan Zygmunt  majątkiem Zawady cieszył, bo już w 1737 roku  nie żył.  10 sierpnia 1737 roku powstał kolejny inwentarz tych dóbr, który jest wyjątkowy*.  Dzięki skrupulatności  Imć Joanny Ołdakowskiej, możemy poznać dokładnie wieś, jej pierwszego męża Imć Pana Podstolego Inowrocławskiego Zygmunta Tarkowskiego.


Wstęp do inwentarza

Na początku dokumentu dowiadujemy się, iż od dawna „zachodzi kontrowersja o granice przyległe, pola i lasy między wsiami szlacheckimi Zawady, Konopki i Sikory”. Potem następuje dokładny opis majętności.  Bór, lasy i łąki zaorywane i gajone, zasiane ozimym żytem, pszenicą. Jarzyny zostało się : Jarki, grochu, jęczmienia, owsa, gryki, pszenicy tyle, a tyle. Ogrody dwa warzywem różnym zasiane.

„Dwór w tyjże majętności nowo wybudowany pod gontami. Na jednej stronie pokojów trzy z pułapem, posadzką, oknami w ołów i okiennicami na żelazie. Drzwiami prostą robotą z tarcic na zawiasach z klamkami i haczykami, piec zielony tylko w pierwszym pokoju bardzo zły ze starego przestawiony, kominy zgruntu murowane. Na drugiej stronie także pokojów trzy, bez pieca dwa tylko w trzecim piec mały i ten potrzebuje przestawienia i okno jedne. Do inszych zaś pokojów są okna nieoprawione znacznej poprawy potrzebujące. Okiennice na zawiasach. Pułap bez polepy, posadzki nie masz. Kominy i fundament do pieca z gruntu murowane. Drzwi także jako i w pierwszej stronie”.

Mobilia w tymże dworze. Meble: 5 stołów różnej wielkości, 10 stołków, 2 szafy. Obrazów w ramach na płótnie 5, bez ram 4, i jeszcze 2 inne. Obicia „włóczkowe moją ręką robione w domu u Rodziców moich”, itd.

Folwark do tego dworu na podwórzu z izbą, komorą, piekarnią, kuchnią. Studnia. Browar. Sadzawki dwie „bez konserwacji ryb dla wysychania”. Lamus na podwórzu z górą i piwnicą. Stodół trzy w nich sąsieków siedem , wrót sześcioro na dwoje się otwierających. Obora nowa. Stajnia, przy niej wozownia i chlew, w tych robocze konie stawiają. Pszczół wszystkich pięcioro. Ogrodzenie tegoż od wrót dwojga wiązanych z tarcic. Ogrodzenia tak przy polach jako też i ogrodach przez Moskwę spalone, „a teraz zgruntu ogrodzone już po śmierci męża mego”.
Młyn na rzece na jedno koło z groblą, do którego młynarz przychodzi i roczną arendę daje. Karczem dwie, w jednej mieszka arendarz, druga do remontu.

Inwentarz żywy: koni cugowych starych 4, koni roboczych 2, klacz 1 ze źrebięciem: „ z tem koń gniady, którego Cybulski po śmierci męża mego wziął i stracił, koń bułany - tegom oddała OO Bernardynom za duszę nieboszczyka”. Inwentarz rogaty: 27 krów w różnym wieku ”któregom więcej miała od Rodziców moich”, nierogacizna i drób…

Statki folwarczne czyli : kłody, beczki, dzieże, cebry, konwie, przetaki, siekiery oraz „piła tracka złomana i kowadło ztłuczone”.

Myślistwo to „sieci na zwierza trzy już dobrze zużyte, psy legawe (wyżły) ułożone dwa, w tym jeden dostał się JWJ mości Panu Kasztelanowi Brzeskiemu, drugi jest bardzo stary, zeszedł z pola. Suka do ułożenia”.

Poddani Ciągli (50 osób):

1. Stanek Rudziak z żoną bez dzieci, robią oboje po 3 dni (pańszczyzny), chałupa nowa, stodoły nie ma, chlew z chrustu, wołów parę, krów dwie z cielętami, owiec trzy, świnia jedna wieprzek, wóz, socha, zasiewy i inna załoga.

2.  Michał Chacko z żoną, synów dwóch i córka, po dni trzy dwojgiem, chałupa stara, stodoła z dylów i chlewek, wołów para, krowa jedna z cielęciem, wóz, socha, zasiew ozimny mały, jęczmieniem i owsem Dwór zasiał.

3.  Jan Nowik z żoną, dzieci małych troje i syn starszy, wołów para, krowa jedna, owiec troje, chałupa stara, stodoła z dylów, chlewa nie ma, wóz, socha, zasiew ozimny bardzo mały, jary ze Dworu, gryki niema.

4.  Michał Zieleski  z żoną, córka jedna, chałupa stara, stodoła wali się, załoga wołów para, krowa z cielęciem, owca jedna, wozu nie miał teraz dany ze Dwora i kosa. Zasiew bardzo mizerny, oziminy mało, jarzynę teraz ze Dworu zasiano i sochę ma dawną.

5.  Benedykt Rudziak z żoną, bez dzieci, braci dwóch przy niem, chałupa stara bardzo, stodoła i insze budowiska jakokolwiek, wołów para, krowa z cielęciem, owiec czworo, wóz, socha i zasiew jak należy.

6.  Kazimierz Kulawiak z żoną, syn jeden, córek trzy, chałupa stara, budowiska jakokolwiek, para wołów, krowa jedna z cielęciem i jałowica, owiec pięcioro, świń cztery, wóz, socha i inna załoga, zasiew jakokolwiek.

7.  Adam Rudziak z żoną, dzieci dwoje, wołów para, chałupa stara, stodoła upadła, nie ma nic zasiać i założyć z gruntu potrzeba.

8.  Wask z żoną, dzieci wymarli, on sam prędko po mężu moim schorzały, nie mogąc robić żebrać poszedł. Po nim krowa została oddana Adamowi, woły rozdane - jeden Kazimierzowi - na miejsce tego co się rozbił na lodzie, drugi Michałowi Chackowi na miejsce starego, którego przedał nieboszczyk. Woza, sochy nie miał i nic więcej.

9.   Józef Zdun Wysocki z żoną, synów dwóch. Jeden w domu, drugi Franciszek dawno u ludzi, córek trzy. Chałupa i inne budowisko dobre. Wołów para, krowy żadnej, kóz cztery, owiec cztery, świnia jedna, wóz, socha i inna załoga, powinności jako inni.

10. Jędrzej prętko po śmierci Męża Mego umarł, żona bez dzieci została, wołów para, z tych oba dwa oddane Adamowi jako wyżej ma, ponieważ tułał się między ludźmi przyszedł tylko przed śmiercią męża mego i teraz mu oddane woły.

11. Mikołaj Koślarczyk z żoną bez dzieci, chałupa zła bardzo, stodoły ani żadnego budowiska nie ma, wołów para, krowa z cielęciem, wóz i socha, świni dwoje, owiec dwoje, zasiew jakokolwiek.

12.  Froncek we dworze za pastucha, żona w chałupie bardzo upadłej i ze wszystkim zrujnowanej. Nie ma nic, tylko dzieci pięcioro małych.

13.  Fiedor z żoną, przychodni u Żyda służy, bez chałupy, nie ma nic i powinności żadnej.

14.  Stankowa wdowa Zdunowa stara, córka jedna we Dworze, chałupa rozwalona, powinności żadnej.

15.  Wojtkowa Chockowa stara z chłopcem małym, nie sieje nic, komorą mieszka.

 

1.  
Regestr rzeczy pozostałych i sukien.

„Kontusz przechodzony z szara - popielaty, drugi kawowy dobrze przechodzony oddany w zasługach Targońskiemu i żupan stary. Żupan atłasowy przechodzony, drugi toże atłasowy. Pas jeden sekieski** złotem przerabiany… Drugie futro białe także króliki gronostajkami obłożone z pod kontusza, spodnie kitajowe nowe, szabla pozłocista węgierka, szabel czarnych dwie - jedna złamana, „rząd suty biały, którego nieboszczyk pożyczył Imć Panu Janowi Wyszyńskiemu - siostrzeńcowi swemu dotąd w Saxsoniji będącemu, drugi rządzik czerkieski pozłocisty - ten nieboszczyk pożyczył nieboszczykowi,  IMci Panu Franciszkowi, bratu swemu”. Kulbak dwie czarnych ze wszystkim porządkiem z tych, jedną wziął Cibulski i odjechał. Guzików złotych dętych od żupana dziewięć, pięć z rubinkami, a cztery bez rubinków. Spinka srebrna rubinków10 małych we środku szkło, kobierców dwa”.

Naczynia kuchenne.

Kocioł piwny dużo przepalony, alembik*** z dwiema rurami i czapką pięciogarncowy, dwie konewki miedziane, dek miedziany, flasza jedna nadpsowana, z cyny półmisków dwanaście, mis trzy, talerzy osiem, dwa lichtarze, starych łyżek blaszanych dwanaście, skrzyń dwie, sepecik gdański**** moździerze dwa jeden mały drugi duży”. 
 


*Zawady-inwentarze dóbr (podlaskie), 29/678/0/3/542 [w] Zbiór Zygmunta Glogera.
**Pasy sekieskie to pasy wyrabiane techniką plecioną, siatkową.
***Alembik to naczynie miedziane, które jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku znajdowało się w każdym dworze szlacheckim, służąc gospodyniom do oczyszczania gorzałki, a niekiedy i innych płynów.
****Sepet, sepecik to skrzynia okuta, skrzynka, kufer, wyraz przyjęty z tureckiego. Po turecku sepet znaczy nie tylko skrzynię, ale i sakwojaż zamykany, skórzany lub z sitowia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz