Rok 1755
Zapewne już w 1737 roku, po zmarłym ojcu majątek przeszedł na syna, Dominika Tarkowskiego i Wacława Ołdakowskiego, nowego męża (wdowy) pani Tarkowskiej. To właśnie oni zbudowali istniejący do dzisiaj drewniany kościół.
Jak potoczyły się dalsze losy majątku dowiadujemy się z dokumentu:
„Regestr dokumentów przy donacji dóbr Zawad przez pana Dominika Tarkowskiego Podstolica Inowrocławskiego na osobę pana Michała Szczawińskiego Podczaszego Podlaskiego w roku teraźniejszym tj. 1755 czynionej w grodzie zambrowskim spisanych, których to dokumentów rewers z podpisem trzech stron, tak przeszłego dziedzica pana Dominika Tarkowskiego, jako i teraźniejszego pana Michała Szczawińskiego, tudzież pana Wacława Ołdakowskiego aktualnego posesora tych dóbr. Itd.”
Z tego inwentarza dowiadujemy się, że pierwszym mężem Joanny był Zygmunt Tarkowski podstoli inowrocławski, który w 1737 r. już nie żył. Miał on brata Franciszka i siostrę której mężem był Jan Wyszkowski.Ze spisu dokumentów z darowizny (sprzedaży) dóbr Zawady dowiadujemy się, że Dominik Tarkowski dziedzic Zawad po zmarłym ojcu 13 kwietnia 1755 r. podarował (czytaj sprzedał) je Michałowi Szczawińskiemu podczaszemu podlaskiemu przy zgodzie Wacława Ołdakowskiego wojskiego ziemi mielnickiej nimi aktualnie władającego. W 1719 r. Franciszek Tarkowski podstoli inowrocławski wraz z żoną Marianną i córką Eleonorą zostali zapisani jako członkowie archikonfraterni Trójcy Przenajświętszej przy parafii w Węgrowie.[Małe Miasta Religia, Acta Collegii Suprasliensis Tom VIII, Lublin - Supraśl 2006, Krzysztof Pogorzelski, Członkowie bractw religijnych działających przy parafii w Węgrowie w latach 1631 - 1795, str.
OdpowiedzUsuń99]