„Ojczyzną waszą jest najprzód ziemia, która
was żywi, której wodę pijecie i której powietrzem oddychacie, z której ogrodów
zrywacie kwiaty na ślubne wieńce i na pogrzebowe obchody.
Ojczyzną waszą jest strzecha, wioska lub
miasto, gdzie kolebkę waszą po raz pierwszy opromieniło pogodne słońce, a w
duszy dziecięcej pierwsza drgnęła radość.
Ojczyzną waszą jest troskliwa opieka rodziny,
węzły krwi i przyjaźni i te prawa, które strzegą swobód i własności
mieszkańców, te groby, pomniki i kościoły, pod którymi śpią ci, co albo cichą
pracą i cnotą przodowali braciom, albo mieczem zasłaniali kraj i naród.
Ojczyzną waszą jest język, w którym lud
wypowiada co czuje i myśli, są te pieśni, zwyczaje, wspomnienia i cała
literatura odźwierciedlająca duszę narodu i jej poczucie piękna, koleje życia i
dzieje, bóle i radości.
Ojczyzną waszą wreszcie, są tradycje chwały
narodowej i czynów bohaterskich i jest ta święta wiara wasza, która swą siłą
duchową spaja naród, jest to całe zbiorowe życie doczesne i duchowe narodu: i to
co było, i to co jest, i to czego zadatek przyszłym pokoleniom przekażecie w
puściźnie”. Zygmunt Gloger

Ojczyzna to także mała cząstka Podlasia nad Narwią i Śliną, którą Gloger poznał, pokochał i której dziedzictwo ocalił.
OdpowiedzUsuń